Belli ki değişmeyecekti firarların zamanı.
Hiç farklı olamadın ki sen, hep aynıydın zaten. Değişen, benim etrafımda dönen hayattı. Art arda kurulmuş tüm senfoni orkestraları bizim şarkımızı çalardı, ben susardım. Sesim kötüydü belki, belki de pek iyi görünmüyordum o sıralar. Birkaç kozmetik ürün sonrası mı kazandım bu özgüveni? Pek sayılmaz. Ne zaman ki öptün yüreğimi, o zaman anladım: Mükemmel görünüyordum.
Sıska bir dişi keçi geçti şimdi önümden. Rastgele bir baktım göz ucuyla, pek sevimli sayılmazdı. Ama ne var ki, gülümsüyordu sanki. Keçiler de gülümser mi? Cevabını hiç düşünmediğim bir soru daha işte. Yine bilmiyorum doğru cevabı, zira bünyem tüm soru işaretlerimi senin yanıtlamana alıştı.
Nerede mi gördüm bahsettiğim keçiyi? Evimin salonunda. Yok hayır, Talinn'de bir otel odasında. Yahut... Yahut bir barda, sahnenin tam ortasında. Evet, kesiyordu bir grup o keçiyi! Ve...
İyi de o durumda bir keçi gülümser mi?!
Buldum sanırım. O keçi aslında benim beynimden geçti. Önümde sandım, yine yanıldım. Bilirsin, önümden geçen tüm fırsatları teptiğim günden bu yana, bir şeyler geçsin isterim ayaklarımın ucundan. Ve yakalamak için can atarım, hiç geçmeyenleri. Bu keçi de onlardan biriydi.
O da gitti.
Karanlık bir odada yazdığım yazılar kadar karman çorman şimdi hayat. Hani, elinde çiçeklerle sürpriz yapmıştın en son, gözlerime son kez orada bakmıştın. Sevgini saklayamamıştın ama giderken saklamaya çalışmıştın. Neyse ki hiç yalan söylemedi bana gözlerin. Seviyorsan bas bas bağırdılar aşkını, sevmediğinde de nefretini. Ve o gün, bir keçi daha edindim kendime. Evet, o da dişi. Erkek keçiler canımı acıtırlar diye korkuyorum. Ya beynimdeki dişi keçilerden birini aşık ederse kendine?
Adresime postalandığında etkisiz eleman olduğuma dair düşüncelerin, imzan da altındaydı. Evet, ben istemiştim bunu yapmanı. "Öyle bilmediğin yerlere imzanı atma." diye tembihlerdin, hatırladın mı? Gülümsedim belgeleri kanlı zarftan çıkarınca. Sevindiğimden değil tabii, imzanın bildiğim bir yerde olduğunu gördüğümden. Zira, senin imzanın olabileceği daha tanıdık bir yer daha yok benden başka? Bak, beni sana yabancı kılan o en yakın olduğumuz nokta... Ve imzan hâlâ, öylece duruyor o zarfta.
Ah, işte bir keçi daha! Anlaşılan yatma vaktim geldi. Zira yatmazsam eğer, tüm evim keçi istilasına uğruyor. Sonra uğraş dur! Bir şey değil, keçileri kaçıracağım onlar yüzünden. Sahi, ben keçileri kaçırsam beynimden geçen keçiler de kaçar mı ki?
Şu anda üzerinde keçi olmayan tek yer, tek kişilik yatağım. Bir tarafı boş duruyor hep, diğer tarafsa benim sığınağım. Ağlamıyorum korkma, imzanı baş ucumdaki çekmeceye sakladım. Malum, en bildik yerde durmalı. Benim bildiğim en güvenli yer şimdilik burası.
Peki ya sen, senin güvende hissettiğin yer neresi?
Ve son bir şey daha; bu aralar nasıl çekmeliyim içime şu hınzır nefesimi?
Bir kerede hepsini mi, yoksa taksit taksit mi?
